باشگاه فرهنگی ورزشی توفیق

زندگینامه رونالدینیو ( رونالدو دو آسیس موریرا )

رونالدو دو آسیس موریرا در تاریخ ۲۱ مارس ۱۹۸۰ در پورتو آلگره برزیل متولد شد.مادر او میگوئلینا پرستار است و پدرش ژائو کارگر کشتی بود و در تیم کروزیرو بازی میکرد ژائو در هشت سالگی رونالدینیو، موقع شنا در استخر خانوادگی دچار حملهٔ قلبی شد و درگذشت رونالدینیو دوران نوجوانی خود را در برزیل و باشگاه گرمیو پورتو آلگره سپری نمود و به دلیل اقامت برادر بزرگترش که به صورت حرفه ای فوتبال بازی میکرد و به علت مصدومیت فوتبال را کنار گذاشت و البته بعدها مدیر برنامه رونالدینیو شد در سوئیس در تیم زیر ۱۴ سال سیون به بازی مشغول شد و در سال ۱۹۹۳ با کسب چند عنوان قهرمانی آنجا را ترک کرد. فعالیت حرفه‌ ای رونالدینیو در سال ۱۹۹۷ در باشگاه گرمیو در لیگ دسته اول برزیل شروع شد،رونالدینیو از کودکی علاقه زیادی به فوتسال و فوتبال ساحلی داشت و استعداد او اینگونه کشف شد.

چکیده ای از بیوگرافی رونالدینیو

نام کامل : رونالدو دِ آسیس موریرا

تاریخ تولد : 21 مارس 1980

محل تولد : برزیل 

پست فوتبالی : هافبک هجومی - مهاجم

همسر : خاناینا ناتیل ویانا مندس

رونالدینیو در سال ۲۰۰۱ به تیم پاری سن ژرمن فرانسه پیوست پس از جدایی رونالدینیو از گرمیو در تابستان ۲۰۰۱، او با پیراهن پاری سن ژرمن به میدان رفت. در پی‌اس‌جی او با سرمربی تیم، لوئیس فرناندز مشکلاتی داشت و مربی مدعی بود که او بیش از حد درگیر زرق و برق پاریس و مسائل حاشیه‌ای است.
در ۲۲ فوریه ۲۰۰۳، رونالدینیو گل برگزیدهٔ فصل را در بازی با گنگام به‌ثمر رساند و همچنین برای عملکردش در جام حذفی فرانسه مورد تحسین قرار گرفت. او در نیمه‌نهایی مقابل بوردو دو بار گلزنی کرد تا پاری سن ژرمن ۲–۰ برنده‌شود و در فینال این جام نیز درخشید. رونالدینیو در قهرمانی جام اینترتوتو نیز نقش داشت.
او پس از موفقیت در جام جهانی ۲۰۰۲ و درخشش ویژه‌اش در پاری سن ژرمن پیشنهادهای بسیاری دریافت کرد و بالاخره در تابستان۲۰۰۳ قصد جدایی خود را اعلام کرد؛ در نتیجه باشگاه‌های بزرگ جهان آغاز به ارائه پیشنهادها خود کردند. منچستر یونایتد ، رئال مادرید و بارسلونا مهم‌ترین پیشنهاد دهنده‌ها بودند، از آنجا نیز در سال ۲۰۰۳ با مبلغی درحدود ۳۲،۲۵۰،۰۰۰یورو راهی تیم پرقدرت بارسلونا در اسپانیا شد. بارسا در فصل ۰۵/۲۰۰۴ با نمایش درخشان رونالدینیو به قهرمانی لالیگا دست پیدا کرد. در اول سپتامبر سال ۲۰۰۵ معلوم شد که رونالدینو،‌ قراردادش را که تا سال ۲۰۰۸ اعتبار داشت، با افزایش حقوق، قبل از موعد تا سال ۲۰۱۰ تمدید نموده است.
رونالدینیو در ۲۸ نوامبر سال ۲۰۰۵ به عنوان مرد سال فوتبال اروپا انتخاب گشت. او این عنوان را با پشت سر گذاشتن دو هافبک انگلیسی، فرانک لمپارد و استیون جرارد به دست آورد. بنابراین رونالدینیو جای آندری شوچنکو را گرفت که سال قبل از آن مرد سال اروپا شده بود. رونالدینیو در ۱۹ دسامبر سال ۲۰۰۵ برای دومین مرتبه پیاپی به جایزه برترین فوتبالیست جهان را به دست آورد. او با فاصله زیاد نسبت به فرانک لمپارد و ساموئل اتوئو صاحب این عنوان شد. پیش از او تنها دو بازیکن موفق شده بودند که این مقام را بیشتر از یک بار به دست آورند: زین‌ الدین زیدان و رونالدو برزیلی.
دستمزد سالیانه رونالدینیو در تیم بارسلونا بالغ بر ۱۵ میلیون یورو و با احتساب مزایای جنبی آن در حدود ۲۳ میلیون یورو میشد. بدین ترتیب رونالدینیو در سالهای ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ پردآمدترین فوتبالیست جهان محسوب میشد.
رونالدینیو با پیراهن بارسلونا ۲۵۰ بازی رسمی انجام داد و ۱۱۰ گل نیز به ثمر رساند. اما پس از ضعیف شدن عملکردش، رهبران باشگاه اعلام نمودند که حاضرند او را با مبلغ ۲۰ میلیون یورو بفروشند. بعد از این که مربی جدید بارسا، جوزپ گواردیولا اظهار کرد که رونالدینیو در فصل جدید عضوی از تیمش نخواهد بود، رونالدینیو در آگوست سال ۲۰۰۸ با ۲۵ میلیون یورو راهی ایتالیا و باشگاه آث میلان شد. رقم دستمزد سالیانه رونالدینیو در میلان نیز بالغ بر ۵/۶ میلیون یورو بود. بنا بر تحقیق مجله فرانسوی فرانس فوتبال، درآمد سالیانه وی به همراه درآمد حاصل از تبلیغات بالغ بر ۶/۱۹ میلیون یورو بوده و بدین ترتیب سومین فوتبالیست پردرآمد دنیا در آن سال بود.

با توجه به اینکه شماره ۱۰ توسط کلارنس سیدورف پوشیده می‌شد، رونالدینیو شماره ۸۰ که سال تولد او بود را انتخاب کرد. رونالدینیو نخستین گل خودش را برای آث. میلان در تاریخ ۲۸ سپتامبر در شهرآورد دلا مادونینا مقابل اینتر میلان به ثمر رساند که میلان با همان تک گل برنده شد.
رونالدینیو فصل ۰۹–۲۰۰۸ را با ۱۰ گل در ۳۲ بازی از مجموع تمام مسابقات به پایان رساند. او بعد از عملکرد خوبش در ابتدای فصل، مشکل تناسب‌اندام پیدا کرد و بیشتر بازی‌ها را از روی نیمکت آغاز می‌کرد تا پایانی ناامیدکننده در آخر فصل داشته باشد. حضور در مهمانی‌های دیر وقت شبانه و عدم روش زندگی حرفه‌ای ورزشکارانه باعث انتقاداتی از وی شد، مانند سخنان کارلو آنچلوتی مربی میلان که گفته‌بود افت رونالدینیو مرا متعجب نکرد. وضعیت فیزیکی او نیز به هم ریخته‌است اما دربارهٔ استعداد او شکی نیست .با این وجود او در ۱۱–۲۰۱۰، فصل موفقیت‌آمیزی را پشت سر گذاشت و رکورد بیشترین پاس گل‌های این فصل را از آن خود کرد او در سال 2011به تیم فلامینگو در لیگ برتر برزیل رفت و شماره ده و بازوبند کاپیتانی را تصاحب کرد تا اینکه در 4ژوئن 2012 از این تیم جدا شد وبه تیم اتلتیکو مینیرو پیوست و در این تیم شماره ۴۹ را با اشاره به سال تولد مادرش انتخاب نمود. او در ۱۳–۲۰۱۲ فصل موفقیت‌آمیزی را پشت سر گذاشت. اتلتیکو با کاپیتانی رونالدینیو در سال ۲۰۱۳ قهرمان جام لیبرتادورس شد. او در این فصل به عنوان بهترین بازیکن لیگ برتر برزیل و بازیکن سال فوتبال آمریکای جنوبی در ۲۰۱۳ برگزیده شد. رونالدینیو همچنین با اتلتیکو مینیرو در فصل ۱۴–۲۰۱۳ قهرمانی جام سودامریکانا را دریافت کرد.
او در ۵ سپتامبر ۲۰۱۴ با قراردادی به مدت دو سال به باشگاه کوئرتارو در دسته برتر فوتبال مکزیک پیوست و در این تیم نیز شماره ۴۹ را به تن کرد. ۱۸ آوریل ۲۰۱۵، در بازی کرتارئو مقابل تیم América که در ورزشگاه آزتکا مکزیک برگزار می‌شد، رونالدینیو دو گل انفرادی را برای کرتارئو به ثمر رساند که باعث شد اکثر تماشاگران بازی که از طرفداران حریف بودند، به نشانه تحسین او بایستند و او را مورد تشویق قرار دهند. این دومین باری بود که رونالدینیو مورد تحسین تماشاگران تیم رقیب قرار می‌گرفت (بار دیگر در بازی الکلاسیکو و ورزشگاه سانتیاگو برنابئو)او دو پنالتی را در دو بازی متوالی گل کرد و در یک بازی دیگر نیز یک ضربه ایستگاهی را وارد دروازه حریف کرد. او سرانجام در ژوئن ۲۰۱۵ جدایی خود را از تیم کرتارئو اعلام کرد.
در ۱۱ ژوئیه سال ۲۰۱۵ میلادی رونالدینیو از تیم ملی برزیل اعلام کناره‌گیری کرد و با قراردادی ۱۸ ماهه به فلومیننزه برزیل پیوست. رونالدینیو در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۸ ودر سن 38 سالگی برای همیشه از فوتبال حرفه‌ای اعلام کناره‌گیری کرد.
بازی های ملی رونالدینیو، در سال ۱۹۹۷ به همراه تیم ملی زیر هفده سال برزیل قهرمان جهان شد. رونالدینیو در ۲۶ ژوئن ۱۹۹۹ اولین بازی ملی خود در تیم بزرگسالان را در مقابل لتونی انجام داد. اولین گل وی برای تیم ملی در دومین بازی‌ اش در ۳۰ ژوئن ۱۹۹۹ در مقابل ونزوئلا بود. رونالدینیو در ژانویه ۱۹۹۹ با برزیل قهرمان جام ملت‌ های آمریکای جنوبی موسوم به کوپا آمه‌ ریکا شد و در آگوست همان سال در جام کنفدراسیون‌ ها به مقام نایب قهرمانی جهان دست پیدا کرد.
رونالدینیو در جام جهانی ۲۰۰۲ تبدیل به یک فوق ستاره شد، او با تیم ملی کشورش در فینال جام جهانی در مقابل تیم آلمان به پیروزش رسیده و قهرمان جهان شد. گل او در مرحله بک چهارم نهایی این جام در ۲۱ ژوئن ۲۰۰۲ در مقابل انگلیس از یاد فوتبال‌ دوستان نخواهد رفت، گلی که با یک ضربه مستقیم ایستگاهی از مسافتی دور از بالای سر دیوید سیمن، گلر انگلیس که از دروازه‌ اش فاصله زیادی گرفته بود، به تور دروازه انگلیس نشست و منجر به پیروزی ۲ بر ۱ برزیل شد.
رونالدینیو در سال ۲۰۰۵ به همراه تیم ملی کشورش قهرمان جام کنفدراسیون‌ ها شد. آنها در دیدار فینال در ۲۹ ژوئن،‌ ۴ بر ۱ آرژانتین را در هم کوبیدند و رونالدینیو نیز با زدن یک گل در این پیروزی نقش داشت.
در جام جهانی ۲۰۰۶، رونالدینیو و تیم ملی برزیل عملکرد ضعیفی داشتند و در مرحله یک چهارم نهایی در مقابل فرانسه که بعداً فینالیست آن جام شد، شکست خورده و از دور رقابت‌ ها حذف شدند.
رونالدینیو در دو المپیک ۲۰۰۰ و ۲۰۰۸ نیز شرکت داشت و سه گل هم به ثمر رسانده است. برزیل در سال ۲۰۰۰ در مرحله یک چهارم نهایی در مقابل تیم ملی کامرون که بعداً قهرمان آن رقابت‌ ها شد، شکست خورد و در سال ۲۰۰۸ مقام سومی و مدال برنز المپیک را به دست آورد.
رونالدینیو به دلیل حضور اندکش در بازی‌ های میلان ایتالیا برای جام کنفدراسیون‌ های سال ۲۰۰۹ به تیم ملی فراخوانده نشد.
سبک بازی رونالدینیو سبک خاصی بود رونالدینیو نسبت به دیگر هافبک‌های تهاجمی نسل خود از توانایی گلزنی و پاسِ گل دادن بالایی برخوردار بود، به‌طوریکه این توانایی باعث شده بود تا از او گاهی در پست مهاجم استفاده می‌شد. او همچنین علاوه بر پست هافبک هجومی، توانایی بازی در پست‌های وینگر و هافبک کناری را دارا بود.
او با هر دو پا و از داخل و خارج از محوطه جریمه گلزنی می‌کرد و یک شوت‌زن، کاشته‌زن و پنالتی‌زن بادقت و فنی بود. رونالدینیو در دوران فوتبالی خود همواره به دلیل خلاقیت، تکنیک‌های مخصوص در دریبل زنی، و کنترل توپ مورد تحسین و ستایش هواداران، مجلات فوتبالی یا ورزشی، و بازیکنان فوتبال قرار می‌گرفت، اگرچه از توانایی پاسکاری دقیق، تعادل بدنی، چابکی، شتاب، دید، و مهارت جایگیری قابل توجهی نیز برخوردار بود. رونالدینیو اغلب با فریب دادن و سرِتوپ زدن، و دریبل‌های تکنیکی در رویارویی با بازیکنان حریف پیروز بود.
براستی که حرکات و تکنیک رونالدینیو از بسیاری از بازیکنان تاریخ فوتبال برتر است و هیچ دوستدار فوتبالی پاس های زیبا و خلاقانه رونالدینیو را که با نگاه به طرف مخالف ارسال می شد فراموش نخواهد کرد. خیلی ها رونالدینیو را جادوگر تکرار نشدنی فوتبال می دانند!

افتخارات رونالدینیو

در ادامه قصد داریم برخی از مهمترین افتخارات ملی ، باشگاهی و فردی رونالدینیو را بررسی کنیم.

باشگاهی[]

پاری سن ژرمن[]

• جام اینترتوتو اروپا: ۲۰۰۲

بارسلونا

• لا لیگا (۲): ۰۵–۲۰۰۴، ۰۶–۲۰۰۵
• سوپرجام اسپانیا (۲): ۲۰۰۵، ۲۰۰۶
• لیگ قهرمانان اروپا: ۰۶–۲۰۰۵

آث. میلان

• سری آ: ۱۱–۲۰۱۰

فلامینگو

• لیگ قهرمانی کاریوکا: ۲۰۱۱

اتلتیکو مینیرو

• لیگ قهرمانی مینیرو: ۲۰۱۳
• کوپا لیبرتادورس: ۲۰۱۳
• رکوپا سودامریکانا (قهرمانی آمریکای جنوبی): ۲۰۱۴

افتخارات ملی رونالدینیو

برزیل

انفرادی