باشگاه فرهنگی ورزشی توفیق

1- شنا را روی زانوها تمرین نکنید
شنا رفتن روی زانو، یک شنای ضعیف است. از روی زانوها بلند شوید. گرچه این نوع هم وقتی دارید حرکت را بارها تکرار می‌کنید، می‌تواند موثر باشد، اما در بالابردن استقامت جایگاهی ندارد. پس به جای اینکه شنا رفتن را از روی زانو شروع کنید، شنا را به کمک سطوح مرتفع امتحان کنید ( اپن آشپزخونه هم خوب است). شنای شیب دارهم می‌توانید انجام دهید، سطحی را پیدا کنید که نزدیک زمین باشد و شنا بروید(مثلا نیمکت و جعبه و ..).

2- برای بهتر انجام دادن شنا از تکیه گاه استفاده کنید
یکی از تکنیک‌های مورد علاقه من برای اینکه شنای بیشتری بروم، استفاده از Bosu (توپ گنبدی شکل) یا چیزی شبیه پایه است. حرکت را با سطح صاف Bosu شروع کنید، با دست‌ها دو طرفش را نگه دارید و پاهارا به سمت بیرون ببرید و روی پنجه حالت شنا رفتن داشته باشید، سپس سینه را آنقدر پایین می‌آوریم که به سطح Bosu نزدیک بشود. شیب محدودی که با استفاده از Bosu حاصل میشود، اجازه میدهد به راحتی حرکت را تکرار و تکرار کنید. اگر با شنا رفتن به مچ دستتان فشار می‌آید، می‌توانید روی دمبل این حرکت را امتحان کنید تا از فشارش کم شود.

با انجام پلانک، قدرت و استقامت بدن برای شنا رفتن بهبود می یابد

3- حرکت پلانک را زیاد انجام دهید
برای بهتر انجام دادن شنا می توانید حرکت پلانک را تمرین کنید. پلانک نقش مهمی در شنا رفتن بازی می‌کند. با بهتر کردن پلانک ، قدرت و استقامت شما در شنا رفتن افزایش پیدا می‌کند. آغاز حرکت، با قرار دادن کف دست‌ها بر روی زمین، کمی دورتر از سرشانه است. پنجه‌ها را محکم روی زمین قرار دهید ، در چهار سر ران فشار ایجاد کرده و بخش انتهایی بدن را ثابت نگه دارید. ستون فقرات را ثابت و سر و گردن را در یک راستا قرار دهید. با ۲۰ ثانیه آغاز کنید و روزی ۱۰ ثانیه به آن بیافزاید. ( تا به یک دقیقه برسید.)

از شنا رفتن فرار نکنید. چون یکی از موثرترین حرکات ورزشی برای قدرت بدنی، سوزاندن کالری و عضلانی کردن کل بدن است.

اگر شب ها احساس گرسنگی می کنید هیچ اشکالی ندارد که برای خود یک میان وعده در نظر بگیرید. اما وقتی بحث ، دیر وقت غذا خوردن است باید انتخابی هوشمندانه داشته باشید.

 انتخاب اشتباه علاوه بر اضافه کردن کالری بی مورد به برنامه روزانه باعث می شود خوابتان نیز بهم بخورد. 

به جای اینکه نزدیک ترین خوشمزه ترین چیزی که در یخچال پیدا می کنید بخورید، بهتر است ابتدا کمی فکر کنید. در ادامه 5 غذایی که خوردنشان در شب بدترین کار ممکن است را به شما معرفی می کنیم.

غذاهای روغنی و پرچرب: غذاهای روغنی، سنگین و چرب نه تنها باعث می شود صبح روز بعد احساس تنبلی کنید، بلکه باعث می شوند معده دوبرابر کار کند تا بتواند هضمشان کند. از فست فودها، آجیل، بستنی، و یا غذاهای سرشار از پنیر قبل از خواب اجتناب کنید.

غذاهای سرشار از کربوهیدرات یا غذاهای قندی: شاید خوردن غذایی شیرین قبل از خواب دقیقا چیزی باشد که قبل از خواب می خواهید، اما اگر یک تکه بزرگ از کیک شکلاتی بخورید، بالا رفتن سطح قند خون باعث بالا رفتن انرژی و در نتیجه بهم خوردن خوابتان می شود. 

از خوردن کیک، کوکی، و میان وعده های حاوی کربوهیدرات مانند کراکرها، چیپس، و نان سفید پرهیز کنید.

گوشت قرمز و دیگر پروتئین ها: مانند غذاهای چرب، خوردن گوشت قرمز در آخر شب باعث می شود معده سخت مشغول هضم شود و به خواب رفتن برایتان دشوار شود ( گوشت قرمز بدترین تاثیر را دارد، اما خوردن گوشت مرغ و ماهی نیز تاثیر خود را دارد ). 

لازم نیست همه پروتئین ها را کنار بگذارید، فقط مطمئن شوید از پروتئین بدون چربی و در اندازه کم استفاده می کنید، مانند یک لیوان ماست یا شیر.

غذاهای تند: ادویه ها شاید دوای طیف وسیعی از بیماری ها باشد، اما وقتی آخر شب هوس خوردن غذایی به سرتان می زند، از سس و غذاهای تند دوری کنید.

 غذاهای تند می توانند باعث ناراحتی معده شوند، و مواد شیمیایی موجود در غذاهای تند می توانند باعث تحریک حواس شوند، و به خواب رفتن را سخت کنند.

وعده های بزرگ: خوردن میان وعده ی آخر شب نباید تبدیل به یک وعده کامل غذایی شود. مجموع کالری این میان وعده را از 200 کالری پایین تر نگه دارید، تا موقع خواب دچار مشکل نشوید. 

با این کار همچنین قبل از خواب خیالتان راحت است که تمام تلاش روزتان را با یک پرخوری بی فکرانه در آخر شب به باد ندادید.

خب حالا که فهمیدیم چه چیزهایی را نباید استفاده کنیم ، به جایشان چه غذایی بخوریم؟ وعده های کوچک و سبک هم هوس غذایی را آرام می کند، هم به خواب بهترتان کمک می کند. برای مثال غذاهایی مانند غلات کامل، موز، شیر، نخود، آب آلبالو، دمنوش های آرامش بخش و انگور توصیه می شود.

روان شناسی موفقیت در ورزش
    
استرس افزایش یافته در ورزشکاران می تواند منجر به اثرات منفی فیزیکی و روانی بر روی آنان و کاهش توان و کارائی ورزشکار گردد، ورزشکار عرق سرد می کند و درباره نتیجه رقابت خود نگرانی مضاعفی دارد و در می یابد که تمرکز کافی را برای انجام رقابت ندارد.

این امر مربیان را بر آن داشت که به رشته روانشناسی ورزشی و نقش بخصوص آن در مدیریت استرس ورزشکاران علاقه مند شوند و این علاقه مندی بخصوص در مورد تکنیک هایی بود که سبب کاهش استرس و افزایش تمرکز ورزشکار می شدند. روانشناسی ورزشی یک ابزار بسیار قدرتمند درپیروزی یک ورزشکار به حساب می آید و تاکید روز افزونی بر آن می شود. تاکید بر چهار ویژگی ذهنی ورزشکاران اساس این رشته می باشد که در زیر به آنها می پردازیم.

تمرکز روان شناسی موفقیت در ورزش
یک ویژگی ذهنی است که در آن فرد بر کار خاصی متمرکز شده و تمام ذهن خود را معطوف آن کار و انجام بهینه آن می کند. چنانچه ورزشکاری تمرکز مناسبی نداشته باشد نمی تواند توانایی های خود را به صورت موثر در جهت رسیدن به هدف که همان پیروزی بر حریف می باشد به کار گیرد و نتیجه مناسبی را کسب نمی کند.

• نوع تمرکز در ورزش های مختلف تفاوت دارد :
 تمرکز پایدار : در دوهای مسافت ، دوچرخه سواری، تنیس و اسکواش
تمرکز لحظه ای و ناگهانی : در کریکت، گلف و رخدادهای میدانی ( دومیدانی )
تمرکز عمیق : در دوهای سرعت و اسکی

• مختل کننده های تمرکز ورزشکار می توانند موارد زیر باشد :
-اضطراب و افکار منفی ورزشکار و خستگی
-رقیب ورزشی وی حین رقابت و صحبت های نابجای مربی حین ورزش یا مسابقه

• راه های کسب تمرکز: 
 لازم است ورزشکار بر راه های رسیدن به هدف نهایی خود تمرکز کند مثلا چنانچه ژیمناستیک کار می کند لازم است بر مراحل انجام تکنیک های هر حرکتی که می خواهد طی مسابقه انجام دهد تمرکز کند. استفاده از تصویر سازی ذهنی و تصور کردن خود طی انجام آن حرکت در کسب این نوع تمرکز بسیار می تواند مفید باشد.

ورزشکار می تواند روزهای قبل از مسا بقه، شب قبل از مسابقه و حتی در زمان قبل از مسابقه چندین بار آنچه را که طی مسابقه انجام خواهد دارد را تمرین کند و به صورت عملی اجرا کند تا هماهنگی عصب عضله و تمرکز درونی وی تقویت گردد. این امر کمک می کند تا بدن ورزشکار بهترین نتیجه را کسب کند.

اعتماد به نفس
یعنی اعتقاد به توانایی های خود. ورزشکاری می تواند به هدف خود برسد که این امر که وی می تواند به هدف برسد اعتقاد داشته باشد، حتی اگر فرد توانایی رسیدن به هدف را داشته باشد اما اعتقاد به رسیدن به هدف را نداشته باشدنمی تواند به هدف برسد. هنگامی که ورزشکاراری اعتماد به نفس مناسبی داشته باشد می تواند حتی وقتی که کارها بصورت دلخواه پیش نرود روحیه خود را حفظ کند و کماکان برای پیروزی خود اشتیاق و تلاش خود را حفظ کند. برای بهبود اعتماد به نفس ورزشکار می تواند از تصویر سازی ذهنی استفاده کند به این صورت که :
• موفقیت های قبلی خود را به یاد بیاورد و آنها را مجسم کند تا به احساس موفق بودن و لذت پیروزی دست یابد.
• سناریو های شکست دادن حریف و یا انجام حرکات ورزشی را تجسم کند.

کنترل هیجانات
منظور ازکنترل هیجانات وزشکار این است که بدانیم ورزشکار چه موقع و چرا دچار هیجانات می شود تا بتوانیم این هیجانات را در مسیر درست هدایت کنیم. در هیجان مضر که سبب کاهش عملکرد ورزشکار می شوند عبارتند از خشم و اضطراب
اظطراب خود را به دو صورت بروز می دهد به صورت فیزیکی و به صورت روحی. علائم فیزیکی و جسمی اضطراب عبارتند از تعریق، تهوع ، نیاز به رفتن به دستشویی و لرز و علائم روحی مربوط به اضطراب عبارتند از : نگرانی، افکار منفی و گیج بودن و فقدان تمرکز. استفاده از تکنیکهای آرامش بخش در امر کاهش و رفع اضطراب بسیار مفیدند.

هنگامی که ورزشکار خشمگین می شود توجه و تمرکز ورزشکار به سمت عامل ایجاد کننده خشم معطوف می شود لذا از توجه و تمرکز بر کار اصلی ورزشکار منحرف می شود و کارایی ورزشکار کاهش یافته و اعتماد به نفس وی از بین می رود و به راحتی شکست می خورد. آموزش روش های کنترل خشم می تواند کمک شایانی به ورزشکار بکند.

پشتکار و تعهد ورزشی
کارایی و موفقیت ورزشکار به این امر بستگی دارد که طی سال ها ورزش در زمینه راه های مختلف کسب آمادگی پشتکار مناسبی داشته باشد. یک ورزشکار برای موفقیت در امر ورزش بخصوص وقتی که به صورت حرفه ای انجام گیرد لازم است که بسیاری از مسائل زندگی و روابط خود با خانواده ، دوستان و ..... را دوباره تنظیم کند و این امر پشتکار مضاعف را می طلبد.

عللی که می تواند تعهد پشتکار ورزشکار را تحلیل ببرد عبارتند از :
• عدم مشاهده پیشرفت در امر ورزشی
• آسیب های ورزشی
• فقدان علاقه کافی به انجام ورزش مربوطه
• اضطراب های مرتبط با ورزش و رقابت
• عدم تعهد به انجام وظایف در سایر هم تیمی ها

انگیزه همان ترغیب ذهنی شما برای انجام یک کار مشخص است. افراد انگیزه های گوناگونی برای انجام کارها دارند. بعضی نظریه ها در مورد انگیزه می گویند که اصلی ترین نیازها، نیازهای جسمی، مانند غذا، آب، خواب هستند. پس با توجه به سطح این نیازها در می یابیم که بیکاری، توانایی ما را برای خرید غذا یا داشتن یک خواب راحت از بین می برد.

به هر حال بعضی از ما تا حدی از نظر مالی توانمند هستیم که دیگر نگران این نیازها نباشیم، پس بعضی از پروژه ها و کارها می توانند انگیزهما را برای ادامه دادن از بین ببرند. ما متوجه نیستیم که چگونه کار فعلی مان می تواند ترسیم کننده یک کار بزرگ تر باشد. زیرا برای ایجاد انگیزه روزانه به راه های تعریف شده و مشخص بیشتری نیاز داریم. در این نوشتار به بعضی از چنین راه هایی اشاره می کنیم که در این راه به شما کمک می کند.

1- با کارهای کوچک آغاز کنید

وقتی کاری خیلی بزرگ است مدام آن را به تعویق می اندازیم. کارها را به قسمت های کوچک تری تقسیم می کنید که مناسب میزان توجه تان باشد. اگر شما فقط برای چهل دقیقه می توانید تمرکز کنید، کارتان را طوری تقسیم کنید که هر قسمت را در چهل دقیقه انجام دهید.

2- بعد از اتمام کار، به دنبال موفقیت باشید

شروع کردن خوب است ولی به انجام رساندن کار نتیجه ای است که شما نیاز دارید. ببینید چطور تمام کردن کاری که در حال انجام آن هستید، شما را راضی و به موفقیت تان کمک می کند.

3- به خودتان جایزه بدهید

بعد از انجام هر کاری به خودتان جایزه بدهید. این جایزه می تواند تماشای ده دقیقه ای تلویزیون بعد از چهل دقیقه کار باشد. شما یک کار خوب انجام داده اید، پس ایرادی ندارد اگر خیلی به خودتان سخت نگیرید.

4- کلید انگیزه خود را بیابید

هر انسانی راهی برای ایجاد انگیزه در خود دارد. بعضی افراد ممکن است با قدردانی از تلاش های شان انگیزه پیدا کنند، بعضی دیگر با شرکت در مباحثات گروهی؛ هرچه که هست، کلید انگیزه خود را پیدا کرده و از آن بهره برداری کنید.

5- کارتان را با اهداف بلندمدت هماهنگ کنید

چگونه می شود کاری که در حال انجام آن هستید، به اهداف بلندمدت تان کمک کند؟ آیا هدف بلندمدت شما استقلال مالی است یا موفقیت اجتماعی؟ آیا شغل کونی شما مستقیما به هدف های بلندمدت تان کمک می کند؟

6- راجع به اینکه چطور به تعویق انداخت کارها احتمال موفقیت شما را کاهش می دهد، فکر کنید

اگر کارهای تان سروقت انجام نشود چه اتفاقی خواهد افتاد؟ منفی فکر کردن به شما استرس می دهد و استرس ممکن است به شما کمک کند که آن شرایط سخت را زودتر سپری کنید. این به شرایط و شخصیت شما بستگی دارد. فشار ممکن است فقط در مورد شما موثر باشد.

7- خودتان را جریمه کنید

اگر هم اکنون کار نکنید آیا رقیب تان می تواند بر شما غلبه کند؟ به خودتان قول بدهید که تا کارتان را تمام نکنید به بازی فوتبال نمی روید؛ مانند استرس، جریمه نیز ممکن است به شما کمک کند که کمبود انگیزه را برطرف کنید.

8- از خودتان بپرسید: چرا کار کنم؟

وقتی نیازهای اولیه خودتان را تامین کردید، شما سالم و ثروتمند هستید. شما به کارکردن ادامه می دهید زیرا چیزی در درون تان هست که می خواهید ادامه دهید. آن را پیدا کنید، مدام به خود یادآوری کرده و به وسیله آن در خود انگیزه ایجاد کنید.

9- کارهایی را بیابید که واقعا دوست دارید انجام دهید

پیداکردن انگیزه با شور و اشتیاق فراوان خیلی هیجان انگیز است. ببینید عاشق انجام چه کار هستید و آن را اول انجام دهید. وقتی شروع کردید و کار در جریان است، سایر کارهای همان پروژه هم آسان تر به نظر می رسند.

10- با انسان های سخت کوش ارتباط برقرار کنید

آیا تا به حال برای تان اتفاق افتاده است که با احاطه شدن توسط افراد سخت کوش، شما هم انرژی پیدا کنید و مانند آنها سخت کار کنید؟ مردم در یکدیگر انگیزه ایجاد می کنند. اگر شما دوستان یا همکارانی دارید که روی همان پروژه کار می کنند، به آنها ملحق شوید و با آنها بحث و گفت و گو کنید. مشارکت در شما ایجاد انگیزه می کند.

11- از تکرار بپرهیزید و با برنامه های جدید کار کنید

آیا شما خیلی دقیق بوده اید و کارها و پروژه های تان را با یک برنامه انجام می داده اید؟ ممکن است انگیزه تان کاهش یابد، پس زمان را برنامه ریزی کنید و کار را در زمان دیگری به اتمام برسانید. اکنون از این شرایط خلاص شده و کار دیگری انجام دهید. به محض اینکه در شما انگیزه ایجاد شود، هیچ چیز نمی تواند مانع موفقیت شما شود.

همه خیال می کنیم وقتی می خوابیم همه اعضای بدن هم زنگ خاموشی می زنند و همه با هم به استراحت دسته‌جمعی می پردازیم. اما این تصور اشتباه است. ما می خوابیم و برخی اعضای بدنمان همچنان بیدار هستند و سر خود فعالیت هایی انجام می دهند که ما روحمان هم خبردار نمی شود. 
 

کلیه‌ها سرعت خود را کاهش می دهند 

در طول روز، کلیه ها بسیار سریع کار می کنند و به موجب آن آدم بارها دستشویی می رود. اما در طول شب و هنگام خواب، کلیه خیلی خوب می داند که ما باید استراحت کنیم و برای اینکه بدخواب نشویم، سرعت فعالیت های خود را کم می کند. البته این کار باعث می شود تا از فیلتر کردن سموم از خون هم دست بکشد. اما به محض بیدار شدن، این ارگان دوباره به وضعیت نرمال و سرعت زیاد خود باز می گردد. برای همین است که وقتی از خواب بیدار می شویم، نخستین کاری که می کنیم رفتن به دستشویی است. ادرار صبحگاهی اصولا تیره تر و بدبو تر از ادرار معمولی است. 
 

دندان قروچه کردن 

به هم ساییدن دندان ها در خواب دو دلیل دارد. یکی به واسطه استرس و تشویشی است که فرد دارد. این نوع دندان به هم کشیدن موقتی و در مواقع خاص (هنگام اضطراب) صورت می گیرد. نوع دوم برای افرادی است که هر شب این فعالیت را در خواب انجام می دهند و دلیل آن نیز این است که فک و دندان های آنها توازن و هم‌ردیفی استاندارد را ندارد. این کار می تواند موجب شکسته شدن دندان ها بشود. 
 

حرکات چشم 

هر 90 دقیقه، بدن انسان 5 فاز مختلف خواب را تکرار می کند. آخرین آنها نیز فازی است که با نام «حرکات سریع پلک» - (REM) – شناخته می شود. در طول این زمان، شما در حال خواب دیدن هستید اما نمی دانید که چشم های شما دایم در حال حرکت و بالا و پایین شدن است. 
 

 داستان سازی در خواب 

برخی از رویاهای آدم ها شکل واقعی دارند اما برخی دیگر بسیار عجیب و درهم هستند. بسیاری از انسان ها دیگر به تعبیر خواب های خود علاقه ای ندارند و اینکه هر روز، به دنبال یافتن معانی تصاویری که در خواب دیده اند، باشند برایشان خسته کننده است. اما باید بدانید در سال جاری میلادی، دانشمندان علمی بودن خواب دیدن را تایید کرده اند و اتفاقا مقوله سرگرم کننده و بسیار جالبی هم هست. 
 

هورمون رشد انسان ها 

شاید زیاد شنیده باشید که خانم ها می گویند برای اینکه چهره شان شاداب بشود یا آرایش روی صورتشان بنشیند، باید کمی بخوابند. این مساله کاملا علمی است و صحت دارد اما شاید این خانم ها خودشان هم ندانند چرا باید این کار را انجام دهند. وقتی شما شب خوب می خوابید، بدن شما هورمون رشد تولید می کند که موجب جوان‌سازی پوست و استحکام استخوان ها می شود.  به همین دلیل، وقتی از خواب بیدار  می شوید، صورت در وضعیت بهتری قرار دارد. 
 

سندروم انفجار سر 

آیا تاکنون برایتان پیش آمده است، بخوابید و ناگهان در سر خود صدای انفجار مهیبی بشنوید؟ این صدا گویی از اعماق مغز به گوشتان می رسد. این باعث می شود ناگهان از رختخواب بیرون بپرید و ببنید منبع این صدا کجا بوده و چه اتفاقی در کدام گوشه خانه روی داده است. این پدیده به سندروم انفجار سر معروف است. 
 
سندروم انفجار سر نوعی اختلال شنیداری هیپناگوژیک نادر است. مبتلایان به این سندرم معمولا صدای بسیار بلندی مانند انفجار بمب، شلیک اسلحه، نواختن سنج، صدای زنگ یا گونه‌ای صدای بلند و ناشناخته را در هنگام خواب می‌شنوند، به شکلی که احساس می‌شود منشا این صدا داخل سر است. 
 
این صدا معمولا در ساعات اولیه خواب احساس می‌شود و لزوما به دلیل خواب دیدن نیست. اگرچه صدای شنیده شده بسیار بلند است ولی معمولا با هیچ دردی همراه نیست. تعداد حملات بیماری معمولا ثابت نیست ولی پس از تعدادی حمله در طول یک دوره چند روزه یا چند هفته‌ای معمولا یک دوره چند ماهه بهبود مشاهده می‌شود. مبتلایان به طور معمول نوعی احساس ترس و اضطراب را قبل و بعد از حمله احساس می‌کنند که به همراه افزایش ضربان قلب است. 
 
حملات معمولا با مشاهده تابشهای نور و اختلال در تنفس همراه است. مبتلایان ممکن است در هنگام حمله سندرم دچار ناتوانی در ادراک صداهای اطراف و یک نمونه خفیف فلج خواب شوند. 
 
هیچ درمان شناخته شده‌ای برای این سندرم وجود ندارد و دلایل آن ناشناخته است، اما برخی روان شناسان آن را به خستگی ربط می‌دهند. موارد این سندرم در میان تمامی سنین در هر زنان و مردان مشاهده شده است. اگرچه زنان اندکی بیشتر از مردان به آن مبتلا می‌شوند و معمولا در سنین بالای پنجاه سال رایج تر است. 
 

احساس پرت شدن از بلندی 

هنگامی که از فرط خستگی در رختخواب دراز می کشید تا کمی استراحت کنید. ناگهان بدون اینکه خودتان هم بدانید خوابتان می برد و در همان ثانیه های اول خواب می بینید از یک بلندی یا از جایی در حال پرت شدن به پایین هستید. این تکان در حالت خواب و بیدار صورت می گیرد. بیشتر هم در مواقعی که انسان بسیار خسته است روی می دهد زیرا مغز پیش از اینکه بدن به خواب برود، می خوابد. 
 

لمس شدن بدن 

برعکس مورد قبلی نیز در بدن روی می دهد؛ یعنی قبل از اینکه مغز بخوابد، بدن خوابش می برد و این پدیده موجب می شود تا وقتی صبح از خواب بیدار می شوید، بدنتان فلج باشد. یا به اصطلاح خواب رفته باشند و نتوانید تا چند ثانیه آنها را تکان دهید. 
 

راه رفتن در خواب 

هنگامی که جسم و مغز با هم در جایی در میانه خواب و بیداری گرفتار می شوند، انسان اقدام به راه رفتن در خواب می کند. این رفتار برخلاف دیگر رفتارهای خواب، بسیار خطرناک است. افرادی که در خواب راه می روند بدون هوشیاری همه کار انجام می دهند، از غذا خوردن گرفته تا رانندگی که می تواند نتایج بسیار خطرناکی در پی داشته باشد. 
 

تکان شدید در خواب 

مواقعی پیش می آید که انسان بدون اینکه بداند چرا ناگهان در خواب به طور شدید تکان می خورد و به واسطه این تکان از خواب می پرد. دانشمندان دلیل این مساله را کشف نکرده اند. اما می توان آن را نوعی از اختلالات خواب همانند حس پرت شدن از ارتفاع دانست. 
 

باریک شدن گلو 

هنگامی که انسان می خوابد، گلوی او باریک تر می شود تا ماهیچه‌ها استراحت کنند. در بسیاری موارد این روند به خروپف کردن می انجامد. این باریکی منجر به قطع موقتی تنفس می شود به همین دلیل است که انسان هادر طول خواب به روش های مختلف نفس می کشند. 
 

حرف زدن در خواب 

حدود 5 درصد از کودکان در خواب حرف می زنند. این پروسه اصولا در دوساعت اول خواب طرف صورت می گیرد. برخی افراد فقط زمزمه می کنند و صدای واضحی از آنها شنیده نمی شود. اما بعضی ها کاملا واضح حرف می زنند. البته این رویداد کمتر از یک دقیقه روی می دهد و ادامه‌دار نیست. 
 

تکرار خواب 

بسیاری از انسان ها در طول زندگی ممکن است با این پدیده مواجه شوند که یک خواب را بارها ببینند. اگر این اتفاق برای شما روی داده است، احتمالا مغزتان در حال خالی کردن خود از برخی فکرها است که عموما هم شامل فکرهای آزاردهنده و بد است. تا زمانی که این خاطره ها از ذهن شما پاک نشده باشند، این رویاها مدام در خواب برای شما تکرار خواهند شد.  
 

نوشتن در خواب 

آیا تاکنون شده یکی از دوستان یا آشنایان از شما بپرسد چرا نصفه شب برای او پیغام یا ایمیل ارسال کرده اید؟ اما شما حتی روحتان هم خبر ندارد که چنین کاری کرده باشید؟ این کاری است که احتمالادر خواب انجام داده اید. بسیاری از انسان های کنونی، لپ‌تاپ یا موبایل خود را نیز به رختخواب می برند و به جای اینکه در خواب راه بروند یا حرف بزنند، معضل جدیدی پیدا کرده اند که نیمه های شب ایمیل، پیامک یا تکست برای دوستان خود ارسال می کنند. 
 

از دست دادن حس بویایی 

هرگز نمی توانید بیدار شدن خود از خواب را گردن استشمام بوی خاصی بیندازید. به دلایل مختلف، بو نمی تواند موجب بیدار شدن کسی بشود. هنگامی که انسان می خوابد، بینی کار خود را تعطیل می کند. به همین دلیل است که بیشتر سیستم های هشدار دود و آتش سوزی، به جای بو با صدای زیاد شما را بیدار می کنند.

رگ به رگ شدن مچ پا به دلیل کشیدگی یا پاره شدن رباط مچ است. این نوع آسیب دیدگی‌ بسیار شایع است و نتیجه‌ آن دردهای مزمن و مستمر در ناحیه مچ پاست. 80 درصد پیچ خوردگی های مچ پا به دلیل انحراف آن به سمت بیرون است.

پایگاه اینترنتی wiki How در این باره نوشته است: به محض این که به این آسیب دیدگی‌ دچار شدید باید از روش نگه داری ، استراحت، یخ گذاشتن، فشرده کردن و بالا بردن پا استفاده کنید. این روش باعث می‌شود از پیشرفت آسیب دیدگی‌ جلوگیری شود.

* آسیب دیدگی‌ ناحیه مچ پا سه درجه دارد:

درجه اول: کشیدگی یا پارگی خفیف رباط پا. در این نوع آسیب دیدگی‌ عملکرد به میزان بسیار کمی کاهش می یابد. مفصل کار می‌کند و می‌تواند وزن بدن را تحمل کند (اما درد دارد)، درد کمی در این ناحیه احساس می شود، مچ کمی ورم می‌کند و مفصل کمی سفت می‌شود.

درجه دوم: پارگی وخیم‌تر رباط پا . به نسبتا مفصل نیز نامتعادل می‌شود. دردی متوسط تا شدید احساس می‌شود. تحمل وزن بسیار دردناک است. در این حالت ورم و سفتی در مفصل مچ ایجاد می‌شود.

درجه سوم: در این مرحله رباط پا کاملا پاره می‌شود، حرکات بدن محدود شده و مفصل کاملا تعادل و ثبات خود را از دست می‌دهد، عملکرد از بین می‌رود. از ابتدا زیاد است و پا بسیار ورم می‌کند. برای نگه داری از پا از آتل یا باند استفاده کنید. استراحت کنید و از هر گونه حرکتی که باعث درد می‌شود خودداری کنید. برای راه رفتن از چوپ زیر بغل استفاده کنید. به مدت 15 تا 20 دقیقه‌ بسته‌ای یخ روی پا قرار دهید و این کار را سه تا پنج بار در سه روز اول انجام دهید. در توصیه‌های ورزشی گفته شده است که در 48 ساعت اول بر روی پا یخ بگذارید. تا زمانی که ورم کمتر شود باید باند پا را فشرده کنیم. اگر پا به رنگ آبی در آمد یا سرد و بی‌حس شد آن را رها کنید، پا نباید زیاد سفت و یا زیاد شل بسته شود.

* پا را بالاتر از ناحیه قلب خود ببرید

اگر احساس کردید که می‌توانید پا را حرکت دهید، با مچ دایره بزنید یا حروف الفبا را با انگشتان پای خود بنویسید، بدین شکل توانایی حرکت را بالا می‌برید. این کار را می‌توانید از روز دوم شروع کنید. معمولا بعد از آسیب دیدگی‌ ناحیه مچ پا ، ماهیچه‌های ساق پا سفت می‌شوند. باید این ماهیچه‌ها را بکشید تا توانایی حرکت را باز یابید. اگر این کار را نکنید دوباره ممکن است آسیب ببیند. مطمئن شوید که برای انجام این حرکات کششی آمادگی دارید سپس آن را انجام دهید. پس از درمان سعی کنید، مچ پای خود را قوی کنید تا دوباره دچار این نوع پیچ خوردگی نشوید. بر روی تعادل خود کار کنید. برای این کار می‌توانید از تخته های تعادل نیز استفاده کنید. پیچ خوردگی معمولا بر روی تعادل تاثیر می‌گذارد و اگر برای بالا بردن آن تلاش نکنید ، دوباره پیچ خوردگی تکرار می‌شود.

** توصیه‌ها:

- می‌توانید در داروخانه‌ها کیسه‌های یخ پلاستیکی پیدا کنید.

- می‌توانید ازمچ بند به جای باند استفاده کنید.

- استفاده از مچ بند بسیار به شما کمک می‌کند و احساس راحتی خواهید کرد، اما این راحتی باعث نشود که درباره فعالیت عادی خود را از سر بگیرند. این مچ بندها قابل تنظیم هستند و می‌توانند محکم و یا آزاد شوند.

** هشدار:

- قبل از تمرین دادن دوباره مچ پا، سعی کنید به پزشک مراجعه کنید ، زیرا ممکن است نیاز به عمل وجود داشته باشد.

- اگر پیچ خوردگی مچ پا از نوع دوم یا سوم باشد، سریعا به پزشک مراجعه کنید.

- با عکسبرداری از پا می‌توانید مطمئن شوید که شکستگی وجود نداشته باشد. معمولا همراه پیچ خوردگی شکستگی نیز ایجاد می‌شود.