باشگاه فرهنگی ورزشی توفیق

کلیپ آموزشی مهارت های دیدنی در فوتسال: 

1- شنا را روی زانوها تمرین نکنید
شنا رفتن روی زانو، یک شنای ضعیف است. از روی زانوها بلند شوید. گرچه این نوع هم وقتی دارید حرکت را بارها تکرار می‌کنید، می‌تواند موثر باشد، اما در بالابردن استقامت جایگاهی ندارد. پس به جای اینکه شنا رفتن را از روی زانو شروع کنید، شنا را به کمک سطوح مرتفع امتحان کنید ( اپن آشپزخونه هم خوب است). شنای شیب دارهم می‌توانید انجام دهید، سطحی را پیدا کنید که نزدیک زمین باشد و شنا بروید(مثلا نیمکت و جعبه و ..).

2- برای بهتر انجام دادن شنا از تکیه گاه استفاده کنید
یکی از تکنیک‌های مورد علاقه من برای اینکه شنای بیشتری بروم، استفاده از Bosu (توپ گنبدی شکل) یا چیزی شبیه پایه است. حرکت را با سطح صاف Bosu شروع کنید، با دست‌ها دو طرفش را نگه دارید و پاهارا به سمت بیرون ببرید و روی پنجه حالت شنا رفتن داشته باشید، سپس سینه را آنقدر پایین می‌آوریم که به سطح Bosu نزدیک بشود. شیب محدودی که با استفاده از Bosu حاصل میشود، اجازه میدهد به راحتی حرکت را تکرار و تکرار کنید. اگر با شنا رفتن به مچ دستتان فشار می‌آید، می‌توانید روی دمبل این حرکت را امتحان کنید تا از فشارش کم شود.

با انجام پلانک، قدرت و استقامت بدن برای شنا رفتن بهبود می یابد

3- حرکت پلانک را زیاد انجام دهید
برای بهتر انجام دادن شنا می توانید حرکت پلانک را تمرین کنید. پلانک نقش مهمی در شنا رفتن بازی می‌کند. با بهتر کردن پلانک ، قدرت و استقامت شما در شنا رفتن افزایش پیدا می‌کند. آغاز حرکت، با قرار دادن کف دست‌ها بر روی زمین، کمی دورتر از سرشانه است. پنجه‌ها را محکم روی زمین قرار دهید ، در چهار سر ران فشار ایجاد کرده و بخش انتهایی بدن را ثابت نگه دارید. ستون فقرات را ثابت و سر و گردن را در یک راستا قرار دهید. با ۲۰ ثانیه آغاز کنید و روزی ۱۰ ثانیه به آن بیافزاید. ( تا به یک دقیقه برسید.)

از شنا رفتن فرار نکنید. چون یکی از موثرترین حرکات ورزشی برای قدرت بدنی، سوزاندن کالری و عضلانی کردن کل بدن است.

روان شناسی موفقیت در ورزش
    
استرس افزایش یافته در ورزشکاران می تواند منجر به اثرات منفی فیزیکی و روانی بر روی آنان و کاهش توان و کارائی ورزشکار گردد، ورزشکار عرق سرد می کند و درباره نتیجه رقابت خود نگرانی مضاعفی دارد و در می یابد که تمرکز کافی را برای انجام رقابت ندارد.

این امر مربیان را بر آن داشت که به رشته روانشناسی ورزشی و نقش بخصوص آن در مدیریت استرس ورزشکاران علاقه مند شوند و این علاقه مندی بخصوص در مورد تکنیک هایی بود که سبب کاهش استرس و افزایش تمرکز ورزشکار می شدند. روانشناسی ورزشی یک ابزار بسیار قدرتمند درپیروزی یک ورزشکار به حساب می آید و تاکید روز افزونی بر آن می شود. تاکید بر چهار ویژگی ذهنی ورزشکاران اساس این رشته می باشد که در زیر به آنها می پردازیم.

تمرکز روان شناسی موفقیت در ورزش
یک ویژگی ذهنی است که در آن فرد بر کار خاصی متمرکز شده و تمام ذهن خود را معطوف آن کار و انجام بهینه آن می کند. چنانچه ورزشکاری تمرکز مناسبی نداشته باشد نمی تواند توانایی های خود را به صورت موثر در جهت رسیدن به هدف که همان پیروزی بر حریف می باشد به کار گیرد و نتیجه مناسبی را کسب نمی کند.

• نوع تمرکز در ورزش های مختلف تفاوت دارد :
 تمرکز پایدار : در دوهای مسافت ، دوچرخه سواری، تنیس و اسکواش
تمرکز لحظه ای و ناگهانی : در کریکت، گلف و رخدادهای میدانی ( دومیدانی )
تمرکز عمیق : در دوهای سرعت و اسکی

• مختل کننده های تمرکز ورزشکار می توانند موارد زیر باشد :
-اضطراب و افکار منفی ورزشکار و خستگی
-رقیب ورزشی وی حین رقابت و صحبت های نابجای مربی حین ورزش یا مسابقه

• راه های کسب تمرکز: 
 لازم است ورزشکار بر راه های رسیدن به هدف نهایی خود تمرکز کند مثلا چنانچه ژیمناستیک کار می کند لازم است بر مراحل انجام تکنیک های هر حرکتی که می خواهد طی مسابقه انجام دهد تمرکز کند. استفاده از تصویر سازی ذهنی و تصور کردن خود طی انجام آن حرکت در کسب این نوع تمرکز بسیار می تواند مفید باشد.

ورزشکار می تواند روزهای قبل از مسا بقه، شب قبل از مسابقه و حتی در زمان قبل از مسابقه چندین بار آنچه را که طی مسابقه انجام خواهد دارد را تمرین کند و به صورت عملی اجرا کند تا هماهنگی عصب عضله و تمرکز درونی وی تقویت گردد. این امر کمک می کند تا بدن ورزشکار بهترین نتیجه را کسب کند.

اعتماد به نفس
یعنی اعتقاد به توانایی های خود. ورزشکاری می تواند به هدف خود برسد که این امر که وی می تواند به هدف برسد اعتقاد داشته باشد، حتی اگر فرد توانایی رسیدن به هدف را داشته باشد اما اعتقاد به رسیدن به هدف را نداشته باشدنمی تواند به هدف برسد. هنگامی که ورزشکاراری اعتماد به نفس مناسبی داشته باشد می تواند حتی وقتی که کارها بصورت دلخواه پیش نرود روحیه خود را حفظ کند و کماکان برای پیروزی خود اشتیاق و تلاش خود را حفظ کند. برای بهبود اعتماد به نفس ورزشکار می تواند از تصویر سازی ذهنی استفاده کند به این صورت که :
• موفقیت های قبلی خود را به یاد بیاورد و آنها را مجسم کند تا به احساس موفق بودن و لذت پیروزی دست یابد.
• سناریو های شکست دادن حریف و یا انجام حرکات ورزشی را تجسم کند.

کنترل هیجانات
منظور ازکنترل هیجانات وزشکار این است که بدانیم ورزشکار چه موقع و چرا دچار هیجانات می شود تا بتوانیم این هیجانات را در مسیر درست هدایت کنیم. در هیجان مضر که سبب کاهش عملکرد ورزشکار می شوند عبارتند از خشم و اضطراب
اظطراب خود را به دو صورت بروز می دهد به صورت فیزیکی و به صورت روحی. علائم فیزیکی و جسمی اضطراب عبارتند از تعریق، تهوع ، نیاز به رفتن به دستشویی و لرز و علائم روحی مربوط به اضطراب عبارتند از : نگرانی، افکار منفی و گیج بودن و فقدان تمرکز. استفاده از تکنیکهای آرامش بخش در امر کاهش و رفع اضطراب بسیار مفیدند.

هنگامی که ورزشکار خشمگین می شود توجه و تمرکز ورزشکار به سمت عامل ایجاد کننده خشم معطوف می شود لذا از توجه و تمرکز بر کار اصلی ورزشکار منحرف می شود و کارایی ورزشکار کاهش یافته و اعتماد به نفس وی از بین می رود و به راحتی شکست می خورد. آموزش روش های کنترل خشم می تواند کمک شایانی به ورزشکار بکند.

پشتکار و تعهد ورزشی
کارایی و موفقیت ورزشکار به این امر بستگی دارد که طی سال ها ورزش در زمینه راه های مختلف کسب آمادگی پشتکار مناسبی داشته باشد. یک ورزشکار برای موفقیت در امر ورزش بخصوص وقتی که به صورت حرفه ای انجام گیرد لازم است که بسیاری از مسائل زندگی و روابط خود با خانواده ، دوستان و ..... را دوباره تنظیم کند و این امر پشتکار مضاعف را می طلبد.

عللی که می تواند تعهد پشتکار ورزشکار را تحلیل ببرد عبارتند از :
• عدم مشاهده پیشرفت در امر ورزشی
• آسیب های ورزشی
• فقدان علاقه کافی به انجام ورزش مربوطه
• اضطراب های مرتبط با ورزش و رقابت
• عدم تعهد به انجام وظایف در سایر هم تیمی ها

استرس با افزایش سطح کورتیزول و آدرنالین در بدن ایجاد می‌شود. هنگامیکه بدن با یک تهدید روبرو می‌شود، این هورمون‌ها باعث تحریک واکنش حیاتی بدن می‌شوند: مبارزه کن، یا بمیر!

این واکنش، در طول دوران ماقبل تاریخ مفید بود، اما این روزها ما دیگر به یک انرژی ناگهانی برای فرار از دست دایناسورها نیاز نداریم. پس امروزه، برعکس دوران ماقبل تاریخ، استرس است که باعث افزایش سطح هورمون کورتیزول در بدن ما می‌شود.

امروزه همه‌ی ما می‌دانیم که ورزش، بهترین راه برای رفع استرس است، اما کدام تمرینات هستند که استرس را بهتر از بقیه از بین می‌برند؟ مطالب زیر را بخوانید تا متوجه شوید:

تنیس

تنیس، یک مسکن عالی برای استرس است که اضطراب را کاهش داده و اعصاب خسته را آرام می‌کند. تنیس، یک تمرین کاردیو است که هورمون‌های استرس را تنظیم می‌کند و در عین حال باعث ترشح اندورفین‌ها در مغز می‌شود.

اندورفین‌ها (که هورمون‌های خوشحالی نیز نامیده می‌شوند) هورمون‌هایی هستند که خلق و خو را کنترل می‌کنند. ضربه زدن به یک توپ در حالیکه به جلو و عقب می‌روید، بسیار رضایت بخش است و اینکار به اثرات درمانی تنیس می‌افزاید. حتی بهتر از آن، تنیس قلب را سالم و پاها را قوی و عضلانی نگه می‌دارد.

تمرین اینتروال

تمرین اینتروال از تمرینات کم برخورد تا پر برخورد به همراه زمان‌های استراحت تشکیل شده است. این تمرین، یک مسکن عالی برای استرس است زیرا ضربان قلب را بالا نگه می‌دارد و باعث می‌شود دائما در حال ترقی باشید و این یک راه عالی برای بیرون کردن موقت همه چیز از ذهنتان است.

مزیت تمرینات اینتروال این است که شما مجبور نیستید یک یا دو ساعت در باشگاه تمرین کنید. یک تمرین بطور متوسط ۳۰ دقیقه طول می‌کشد، و شما زمان زیادی دارید تا به کارهای دیگرتان برسید. تمرینات شدید به مقابله با نا امیدی و پرخاش کمک می‌کنند و اینکار در دراز مدت به نفع سلامتی شما نیز خواهد بود.

یوگا

برخلاف باور عموم، یوگا فقط مختص زنان نیست. حتی مردان نیز می‌توانند از اثرات آرامش بخش یوگا بهره‌مند شوند. یوگا بعنوان یک ورزش، بطور شگفت آوری در چربی سوزی و تقویت بدن موثر است. یوگا، انعطاف‌پذیری را افزایش داده و پوسچر بدن را تصحیح می‌کند.

یوگا بخاطر توانایی‌اش برای آرام کردن روح و بهبود تمرکز معروف است. این تمرین به شما امکان می‌دهد که یک قدم به عقب بروید و به هر موقعیتی از یک دیدگاه متفاوت نگاه کنید. اینکار به شما کمک می‌کند که یک تصویر بزرگتر ببینید و دوباره تمرکز کنید. هنگامی که منطقی‌تر فکر می‌کنید، قادر هستید تصمیمات بهتری بگیرید و مشکلات را بطور موثرتری حل کنید.

تمرین با وزنه

اکثر بدنسازان هم نظرند که بلند کردن وزنه، یک تمرین موثر برای تبدیل انرژی منفی به انرژی مثبت است. مطالعات نشان می‌دهند که تمرین با وزنه با ترشح بیشتر هورمون‌های اندورفین، خلق و خو را بهبود می‌بخشد. حتی تمرین با وزنه، ناراحتی‌های مرتبط با مفصل را کاهش می‌دهد و به قوی نگه داشتن عضلات و قوی‌تر کردن قلب کمک می‌کند.

بوکس

اگر نیاز دارید که احساساتتان را تخلیه کنید و می‌خواهید از شر پرخاشگری سرکوب شده‌تان خلاص شوید، دستکش‌های بوکس‌تان را بردارید و به کیسه بوکس، حسابی ضربه بزنید. بوکس، یک راه عالی برای آزاد کردن استرس است، زیرا یک ورزش مبارزه‌ای می‌باشد.

بوکس به شما امکان می‌دهد که احساسات قوی، گاهی اوقات منفی را به چیزی مثبت تبدیل کنید و شما اینکار را در سالم‌ترین روش ممکن، انجام خواهید داد. اگر برای یک چالش آماده‌اید، با یکی از دوستانتان مبارزه کنید. مبارزه، یک راه سرگرم کننده برای بردن تمرین معمولتان به یک سطح متفاوت است.

شادی می‌تواند به معنی داشتن یک زندگی معنی‌دار، هدفمند و کامیاب باشد. اگر این گونه احساس شادی کردن نیازمند سال‌ها زمان برای عمیقا دگرگون ساختن زندگی است، اما راهبرد‌های آزمایش‌شده بسیاری وجود دارد که می‌تواند در کوتاه‌مدت ریشه‌ی شادی را در وجود شما تقویت کند.

چنین فعالیت‌هایی اگرچه می‌توانند یک شادی متوسط را برای ما به ارمغان بیاورند، اما اگر در طول زمان و بطور مداوم آن را به صورت یک عادت در زندگی به کار ببندید، آنها تبدیل به عادت‌های شادی می‌شوند و انرژی شما را برای زندگی کردن با آرزوها و احساسات‌تان، بیشتر می‌کنند. در زیر ۵ مورد از این راهبردها را معرفی خواهیم کرد که شما می توانید همین الان آنها را به کار ببندید:

۱. ورزش‌های ایروبیک انجام دهید

ورزش‌های ایروبیک یا تمرینات بدنی می‌تواند خلق بشاش و مثبت را در فرد تقویت کند. در تحقیقی که با همکاری محققان دانشگاه مینه سوتا و دانشگاه ایالتی شیکاگو انجام گرفت، نتیجه‌ی ۱۵۸ مطالعه‌ی مختلفی که از سال ۱۹۷۹ تا سال ۲۰۰۵ انجام گرفته بود را مورد بررسی قرار دادند. آنها دریافتند که اثر ورزش ایروبیک به طور مداوم مثبت بود، این ورزش‌ها زمانی که خلق فرد پایین‌تر از معمول بودند بیشتر تاثیرگذار بود. علاوه بر این بررسی‌هایی که دانشگاهی در سوئد بر روی ۱۵ تحقیق مختلف انجام داده بود نشان داد که ورزش‌های ایروبیک در درمان افسردگی خفیف و متوسط موثر هستند. ذهن و جسم، دو بخش جدایی‌ناپذیر از یکدیگر هستند، بنابراین انجام برخی حرکات ایروبیک (مانند انجام حرکات پروانه‌ای در حین بالا و پایین پریدن) می‌تواند خلق فرد را بسیار سرحال کند.

۲. با یک دوست یا اعضای خانواده صحبت کنید

ارتباطات اجتماعی مثبت گرا، سنگ‌بنای شادی و سلامتی هستند. صحبت کردن با یک دوست صمیمی و واقعی، علاوه بر اینکه می‌تواند انرژی شما را افزایش داده و بذر انگیزش را در وجود شما کشت کند، می‌تواند اثرات مثبت پایداری بر روی خلق شما بگذارد. در واقع، تعلق داشتن به یک گروه اجتماعی یا داشتن حداقل یک ارتباط شخصی با فردی دیگر، می‌تواند انگیزه‌ای پایدار و قابل‌توجه را درون شما ایجاد کند. اگر پیرامون شما افرادی هستند که آنها را دوست دارید و قدردان‌شان هستید، با آنها قدم بزنید و صحبت کنید.

۳. سه چیز را که سپاس‌گزار و مدیون آنها هستید، بنویسد

خیلی از افراد یک دفترچه یادداشتی دارند که در آنها چیزهایی را می‌نویسند که از آنها سپاس‌گزار هستند. تحقیقات نشان داده‌اند که نوشتن سه مورد چیزهای خوب، هم اثرات ماندگار و هم اثرات فوری برروی شادی دارد. در یک مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۲ با همت دو روانشناس مثبت‌گرا Stephen Schueller و Acacia Parks در یک محیط آنلاین انجام شد نشان داد مزایایی که با انجام دادن چیزی نصیب فرد می‌شود، تا ۶ ماه در فرد باقی می‌ماند. بنابراین دست‌یابی به منافعی ۶ ماهه که تنها با ۵ دقیقه نوشتن نصیب فرد می‌شود، می‌تواند معامله خوبی باشد.

۴. بهترین نتیجه‌ی ممکن برای آینده‌ای نزدیک را تصور کنید

تحقیقات بطور کاملا موافق نشان داده‌اند که تصور “بهترین شکل ممکن برای خود” علاوه بر اینکه خوش‌بینی فرد را به صورت قابل‌توجهی افزایش می‌دهد، می‌تواند به رها ساختن طیف وسیعی از احساسات مثبت نیز کمک کند. در راستای چنین باور عمومی مثبت فکر کردن درباره‌ی آینده می‌تواند یک پیش‌بینی آینده‌نگر خودکامبخش باشد. چند دقیقه‌ای را به خیال پردازی اختصاص دهید، سپس بهترین سناریویی ممکن را برای ماه‌ها و سال‌های آینده تصور کنید. شما ممکن است از نتیجه‌ی نهایی شگفت‌زده شوید.

۵. قصد و نیت روزانه‌تان را معین کنید

یکی از معتبرترین مدل‌های سلامت روانشناختی حدود بیست سال قبل توسط کرول ریف (Carol Ryff) از دانشگاه ویسکانسین منتشر شد.در این مدل که از ۶ عنصر مختلف تشکیل شده است، شادی یکی از برجسته‌ترین آنها قلم‌داد شده است. معین کردن یک قصد و نیت روزانه‌، شما را در مسیری که دلخواه‌تان است هدایت می‌کند و به این صورت می‌توانید آگاهانه تصمیم بگیرید. ممکن است شما همیشه نتوانید در راهی که می‌خواهید باشید، اما آگاه بودن از آن چیزی که قصد انجام آن را خواهید داشت، هدف را برای شما مهیا می‌کند و این فرصت را به شما می‌دهد تا استوارانه در راهی که می‌خواهید با دنیا در ارتباط باشید، بمانید.

کنترل کردن خشم کار بسیار سختی است. وقتی کسی در خیابان جلو راهتان را می‌گیرد، خون جلو چشمانتان را می‌گیرد؟ وقتی فرزندتان حرفتان را گوش نمی‌کند، فشارخونتان حسابی بالا می‌رود؟ عصبانی شدن حالتی کاملاً طبیعی و سالم است – اما خیلی مهم است که به طریقی مثبت با آن برخورد کنید. عصبانیتی که کنترل نشود، می‌تواند هم برای سلامتی‌‌ و هم زندگیتان مضر باشد.

برای کنترل کردن عصبانیتتان آماده‌اید؟ با این 10 نکته شروع کنید.

1. قبل از اینکه چیزی بگویید فکر کنید

در زمان عصبانیت خیلی راحت ممکن است چیزهایی را به زبان بیاورید که بعداً از گفتن آنها حسابی پشیمان شوید. چند دقیقه مکث کرده، چیزی به زبان نیاورید و فکرتان را جمع کنید و بگذارید طرف‌مقابلتان هم همین کار را بکند.

2. وقتی آرام‌تر شدید، عصبانیتتان را ابراز کنید

وقتی توانستید روشن و واضح فکر کنید، ناراحتی‌تان را به طریقی قاطع اما نه هجومی ابراز کنید. نگرانی‌ها و نیازهایتان را به روشنی و وضوح کامل بدون اینکه موجب ناراحتی طرف‌مقابل شوید، برای او شرح دهید.

3. کمی ورزش کنید

فعالیت جسمی به خالی کردن استرس‌هایی که موجب عصبانیت می‌شود کمک می‌کند. اگر احساس می‌کنید عصبانیتتان در حال افزایش است، برای پیاده‌روی بروید یا زمانی را برای انجام فعالیت فیزیکی موردعلاقه‌تان صرف کنید.

4. به خودتان استراحت دهید

استراحت کردن فقط برای بچه‌ها نیست. در طول ساعت‌هایی از روز که فوق‌العاده برایتان استرس‌زا است به خودتان وقفه‌هایی برای استراحت دهید. چند دقیقه زمان آرام و بی‌سروصدا به شما کمک خواهد کرد احساس بهتری پیدا کرده و برای کنار آمدن با مشکلات پیش رو آماده‌تر شوید.

5. راهکارهای ممکن را بررسی کنید

به جای اینکه روی چیزی که دیوانه‌تان کرده تمرکز کنید، سعی کنید مشکل را حل کنید. آیا اتاق نامرتب فرزندتان عصبانیتان کرده است؟ در آن را ببندید. آیا همسرتان هر شب برای شام دیر می‌آید؟ برنامه شامتان را دیرتر بگذارید. به خودتان یادآور شوید که عصبانیت نه‌تنها هیچ چیز را حل نمی‌کند، بلکه بدتر هم می‌کند.

6. از ضمیر “من” استفاده کنید

برای جلوگیری از انتقاد کردن یا مقصر دانستن کسی، که فقط فشار بین شما را بیشتر خواهد کرد، برای توضیح مشکل جملاتتان را با ضمیر “من” شروع کنید. سعی کنید تا جایی که می‌توانید به طرف‌مقابل احترام بگذارید. مثلاً به جای “تو هیچوقت در کارهای خانه کمک نمی‌کنی” بگویید، “من ناراحت شدم که بدون اینکه به من برای جمع کردن میز شام کمک کنی گذاشتی رفتی.”

7. کینه به دل نگیرید

بخشش ابزاری بسیار قوی است. اگر اجازه دهید که عصبانیت و سایر احساسات منفی بر احساسات مثبت شما غلبه کنند، خواهید دید که با تلخی و ناعدالتی خودتان نابود شده‌اید. اما اگر بتوانید کسی که اذیتتان کرده است را ببخشید، هر دو شما می‌توانید از آن موقعیت درس بگیرید. منطقی نیست که از همه آدمها توقع داشته باشید در همه شرایط همانطوری رفتار کنند که شما دوست دارید.

8. برای خالی کردن فشار، شوخ‌طبعی کنید

شوخی و خنده به مقابله با فشارعصبی کمک می‌کند. از شوخ‌طبعی برای مواجهه با چیزی که عصبانیتان کرده است و انتظارات و توقعات غیرواقع‌بینانه‌ای که داشته‌اید استفاده کنید. البته از طعنه و ریشخند دوری کنید زیرا ممکن است موجب جریحه‌دار شدن احساسات دیگران شده و همه چیز را بدتر کند.

9. مهارت‌های تمدداعصاب را تمرین کنید

وقتی اعصابتان خرد شده و خشمتان قلیان می‌کند، از مهارت‌های تمدد اعصاب کمک بگیرید. تمرینات تنفس عمیق، تجسم یک تصویر آرامش‌بخش یا تکرار کلمه یا عبارتی که آرامتان می‌کند، بسیار به دردتان خواهد خورد. حتی می‌توانید موسیقی آرامش‌بخش گوش دهید، در دفترچه خاطراتتان بنویسید یا چند حرکت یوگا را تمرین کنید.

10. بدانید چه زمان نیاز به کمک دارید

یادگرفتن کنترل عصبانیت برای همه آدمها سخت است. اگر به نظرتان عصبانیت شما شدیداً خارج از کنترل است و باعث می‌شود دست به کارهایی بزنید که بعدا پشیمان شوید یا به اطرافیانتان آسیب برسانید، حتماً از متخصص کمک بگیرید.