باشگاه فرهنگی ورزشی توفیق

1- شنا را روی زانوها تمرین نکنید
شنا رفتن روی زانو، یک شنای ضعیف است. از روی زانوها بلند شوید. گرچه این نوع هم وقتی دارید حرکت را بارها تکرار می‌کنید، می‌تواند موثر باشد، اما در بالابردن استقامت جایگاهی ندارد. پس به جای اینکه شنا رفتن را از روی زانو شروع کنید، شنا را به کمک سطوح مرتفع امتحان کنید ( اپن آشپزخونه هم خوب است). شنای شیب دارهم می‌توانید انجام دهید، سطحی را پیدا کنید که نزدیک زمین باشد و شنا بروید(مثلا نیمکت و جعبه و ..).

2- برای بهتر انجام دادن شنا از تکیه گاه استفاده کنید
یکی از تکنیک‌های مورد علاقه من برای اینکه شنای بیشتری بروم، استفاده از Bosu (توپ گنبدی شکل) یا چیزی شبیه پایه است. حرکت را با سطح صاف Bosu شروع کنید، با دست‌ها دو طرفش را نگه دارید و پاهارا به سمت بیرون ببرید و روی پنجه حالت شنا رفتن داشته باشید، سپس سینه را آنقدر پایین می‌آوریم که به سطح Bosu نزدیک بشود. شیب محدودی که با استفاده از Bosu حاصل میشود، اجازه میدهد به راحتی حرکت را تکرار و تکرار کنید. اگر با شنا رفتن به مچ دستتان فشار می‌آید، می‌توانید روی دمبل این حرکت را امتحان کنید تا از فشارش کم شود.

با انجام پلانک، قدرت و استقامت بدن برای شنا رفتن بهبود می یابد

3- حرکت پلانک را زیاد انجام دهید
برای بهتر انجام دادن شنا می توانید حرکت پلانک را تمرین کنید. پلانک نقش مهمی در شنا رفتن بازی می‌کند. با بهتر کردن پلانک ، قدرت و استقامت شما در شنا رفتن افزایش پیدا می‌کند. آغاز حرکت، با قرار دادن کف دست‌ها بر روی زمین، کمی دورتر از سرشانه است. پنجه‌ها را محکم روی زمین قرار دهید ، در چهار سر ران فشار ایجاد کرده و بخش انتهایی بدن را ثابت نگه دارید. ستون فقرات را ثابت و سر و گردن را در یک راستا قرار دهید. با ۲۰ ثانیه آغاز کنید و روزی ۱۰ ثانیه به آن بیافزاید. ( تا به یک دقیقه برسید.)

از شنا رفتن فرار نکنید. چون یکی از موثرترین حرکات ورزشی برای قدرت بدنی، سوزاندن کالری و عضلانی کردن کل بدن است.

روان شناسی موفقیت در ورزش
    
استرس افزایش یافته در ورزشکاران می تواند منجر به اثرات منفی فیزیکی و روانی بر روی آنان و کاهش توان و کارائی ورزشکار گردد، ورزشکار عرق سرد می کند و درباره نتیجه رقابت خود نگرانی مضاعفی دارد و در می یابد که تمرکز کافی را برای انجام رقابت ندارد.

این امر مربیان را بر آن داشت که به رشته روانشناسی ورزشی و نقش بخصوص آن در مدیریت استرس ورزشکاران علاقه مند شوند و این علاقه مندی بخصوص در مورد تکنیک هایی بود که سبب کاهش استرس و افزایش تمرکز ورزشکار می شدند. روانشناسی ورزشی یک ابزار بسیار قدرتمند درپیروزی یک ورزشکار به حساب می آید و تاکید روز افزونی بر آن می شود. تاکید بر چهار ویژگی ذهنی ورزشکاران اساس این رشته می باشد که در زیر به آنها می پردازیم.

تمرکز روان شناسی موفقیت در ورزش
یک ویژگی ذهنی است که در آن فرد بر کار خاصی متمرکز شده و تمام ذهن خود را معطوف آن کار و انجام بهینه آن می کند. چنانچه ورزشکاری تمرکز مناسبی نداشته باشد نمی تواند توانایی های خود را به صورت موثر در جهت رسیدن به هدف که همان پیروزی بر حریف می باشد به کار گیرد و نتیجه مناسبی را کسب نمی کند.

• نوع تمرکز در ورزش های مختلف تفاوت دارد :
 تمرکز پایدار : در دوهای مسافت ، دوچرخه سواری، تنیس و اسکواش
تمرکز لحظه ای و ناگهانی : در کریکت، گلف و رخدادهای میدانی ( دومیدانی )
تمرکز عمیق : در دوهای سرعت و اسکی

• مختل کننده های تمرکز ورزشکار می توانند موارد زیر باشد :
-اضطراب و افکار منفی ورزشکار و خستگی
-رقیب ورزشی وی حین رقابت و صحبت های نابجای مربی حین ورزش یا مسابقه

• راه های کسب تمرکز: 
 لازم است ورزشکار بر راه های رسیدن به هدف نهایی خود تمرکز کند مثلا چنانچه ژیمناستیک کار می کند لازم است بر مراحل انجام تکنیک های هر حرکتی که می خواهد طی مسابقه انجام دهد تمرکز کند. استفاده از تصویر سازی ذهنی و تصور کردن خود طی انجام آن حرکت در کسب این نوع تمرکز بسیار می تواند مفید باشد.

ورزشکار می تواند روزهای قبل از مسا بقه، شب قبل از مسابقه و حتی در زمان قبل از مسابقه چندین بار آنچه را که طی مسابقه انجام خواهد دارد را تمرین کند و به صورت عملی اجرا کند تا هماهنگی عصب عضله و تمرکز درونی وی تقویت گردد. این امر کمک می کند تا بدن ورزشکار بهترین نتیجه را کسب کند.

اعتماد به نفس
یعنی اعتقاد به توانایی های خود. ورزشکاری می تواند به هدف خود برسد که این امر که وی می تواند به هدف برسد اعتقاد داشته باشد، حتی اگر فرد توانایی رسیدن به هدف را داشته باشد اما اعتقاد به رسیدن به هدف را نداشته باشدنمی تواند به هدف برسد. هنگامی که ورزشکاراری اعتماد به نفس مناسبی داشته باشد می تواند حتی وقتی که کارها بصورت دلخواه پیش نرود روحیه خود را حفظ کند و کماکان برای پیروزی خود اشتیاق و تلاش خود را حفظ کند. برای بهبود اعتماد به نفس ورزشکار می تواند از تصویر سازی ذهنی استفاده کند به این صورت که :
• موفقیت های قبلی خود را به یاد بیاورد و آنها را مجسم کند تا به احساس موفق بودن و لذت پیروزی دست یابد.
• سناریو های شکست دادن حریف و یا انجام حرکات ورزشی را تجسم کند.

کنترل هیجانات
منظور ازکنترل هیجانات وزشکار این است که بدانیم ورزشکار چه موقع و چرا دچار هیجانات می شود تا بتوانیم این هیجانات را در مسیر درست هدایت کنیم. در هیجان مضر که سبب کاهش عملکرد ورزشکار می شوند عبارتند از خشم و اضطراب
اظطراب خود را به دو صورت بروز می دهد به صورت فیزیکی و به صورت روحی. علائم فیزیکی و جسمی اضطراب عبارتند از تعریق، تهوع ، نیاز به رفتن به دستشویی و لرز و علائم روحی مربوط به اضطراب عبارتند از : نگرانی، افکار منفی و گیج بودن و فقدان تمرکز. استفاده از تکنیکهای آرامش بخش در امر کاهش و رفع اضطراب بسیار مفیدند.

هنگامی که ورزشکار خشمگین می شود توجه و تمرکز ورزشکار به سمت عامل ایجاد کننده خشم معطوف می شود لذا از توجه و تمرکز بر کار اصلی ورزشکار منحرف می شود و کارایی ورزشکار کاهش یافته و اعتماد به نفس وی از بین می رود و به راحتی شکست می خورد. آموزش روش های کنترل خشم می تواند کمک شایانی به ورزشکار بکند.

پشتکار و تعهد ورزشی
کارایی و موفقیت ورزشکار به این امر بستگی دارد که طی سال ها ورزش در زمینه راه های مختلف کسب آمادگی پشتکار مناسبی داشته باشد. یک ورزشکار برای موفقیت در امر ورزش بخصوص وقتی که به صورت حرفه ای انجام گیرد لازم است که بسیاری از مسائل زندگی و روابط خود با خانواده ، دوستان و ..... را دوباره تنظیم کند و این امر پشتکار مضاعف را می طلبد.

عللی که می تواند تعهد پشتکار ورزشکار را تحلیل ببرد عبارتند از :
• عدم مشاهده پیشرفت در امر ورزشی
• آسیب های ورزشی
• فقدان علاقه کافی به انجام ورزش مربوطه
• اضطراب های مرتبط با ورزش و رقابت
• عدم تعهد به انجام وظایف در سایر هم تیمی ها

هر انسانی دارای یک "الگوی قهرمان" است که در اعماق ذهن خود با آن زندگی می‌کند. گاه به آن نزدیک می‌شود، و گاه کیلومترها از آن فاصله می‌گیرد. اما چرا اینگونه است؟ چون باید "هزینه‌ی قهرمان شدن" را بپردازد که عبارت است از: پذیرش مسئولیتها، پرورش قابلیتها، و آمادگی برای جذب مهارتها.اگر می‌خواهید که در زندگی موفق باشید، باید خودتان را همانطور که یک باغ را برای برداشت بهترین محصول پرورش می‌دهید، پرورش دهید. افراد موفق در همه جا ویژگیهای مشترکی دارند که مسلما تصادفی و یا شانسی نیست.

در اینجا ویژگیهای افراد بسیار موفق را باهم مرور می‌کنیم. شما چندتا از آنها را دارید؟


1. انگیزه
شما باید انگیزه‌ای برای سخت کار کردن داشته باشید تا مطمئن شوید که کارها انجام می‌شود. زمانی که می‌بینید کارها در حال تکمیل شدن است به خود افتخار خواهید کرد و در صورت لزوم می‌توانید مسئولیت آن را نیز برعهده بگیرید. اهداف شما محرک شما هستند که باعث می‌شود تصور برتر و خوب بودن از خود داشته باشید.

2. خوداتکایی
شما باید مسئولیتهایی را برعهده بگیرید و در قبال آنها پاسخگو باشید. همچنین باید قادر باشید تصمیمات سختی بگیرید و آنها را عملی کنید.
 

3. اراده
شما قدرت این را دارید که به جای تردید کردن و تعویق انداختن در انجام کارها، به پیشواز آنها بروید و آنها را انجام دهید. اگر چیزی را بخواهید آن را بدست خواهید آورد. موفق‌ترین افراد جهان کسانی هستند که بروی اهداف خود تمرکز کرده‌اند و مداوم در تلاش بوده‌اند.

4. صبر
باید همیشه و در همه حال، در شکست و ناکامی صبور باشید. شخصی تلقی کردن شکستها یک شکست بزرگ است.

5. صداقت
نیاز به گفتن ندارد اما این ویژگی یکی از مهمترین ویژگی‌هایی است که می‌توانید در خود پرورش دهید. صداقت بهترین سیاست برای هر کاری است که انجام می‌دهید. یکرنگی و صداقت برای شما شخصیت ایجاد می‌کند و تعریف می‌کند که شما چه کسی هستید.

6. ارتباط
با دیگران در ارتباط باشید زیرا شما را به موفقیتها و دستاوردهای بیشتر و بااهمیت‌تری می‌رساند.

7. خوشبینی
موفقیتها و خوبیهای بسیاری در این دنیا برای بدست آوردن وجود دارد و شما می‌دانید که چه چیزی ارزش مبارزه را دارد. خوشبینی یک استراتژی برای ساختن آینده ای بهتر است، اگر باور نداشته باشید که آینده می‌تواند بهتر باشد نمی‌توانید قدم بردارید و مسئولیت ساختن آینده خود را برعهده بگیرید.

8. اعتماد به نفس
شما باید به خودتان اعتماد داشته باشید. به همین سادگی. هنگامی که اعتماد تزلزل‌ناپذیر و راسخی به خود داشته باشید یک گام به موفقیت نزدیکتر هستید.

9. ارتباطات
شما برای ارتباط و توجه به ارتباط برقرارکنندگان اطراف خود کار می کنید. مهمترین چیز این است که چیزی را که گفته نمی‌شود، بشنوید. هنگامی که ارتباطات وجود داشته باشد، اعتماد و احترام هم به دنبال آن می‌آید.

هیچ کس نمی‌خواهد متوسط باشد. متوسط بودن زمانی اتفاق می‌افتد که افراد برنامه‌ریزی ندارند. اگر می خواهید به موفقیت برسید، صفاتی را که شما به موفقیت خواهد رساند در خود پرورش دهید و برای به کار بردن آنها در هر روز زندگی خود، برنامه‌ریزی کنید. در عین بزرگی متواضع باشید و شجاع و مصمم، وفادار و بی‌باک باشید. این چیزی است که شما هستید و همیشه بوده‌اید.

10. شور و علاقه
اگر می‌خواهید به موفقیت برسید و اگر می‌خواهید زندگی کنید شور و شوق است که شما را به آن می‌رساند. 10 درصد زندگی چیزی است که شما تجربه می‌کنید و 90 درصد آن چگونگی واکنش شما در مقابل آن است. و نکته پایانی آنکه؛ اگر کاری را که دوست داریم داشته باشیم، آنگاه کار نمیکنیم، زندگی میکنیم، لذت میبریم، عشق میکنیم. امیدوارم همواره عالم، عامل عاشق باشید.

رگ به رگ شدن مچ پا به دلیل کشیدگی یا پاره شدن رباط مچ است. این نوع آسیب دیدگی‌ بسیار شایع است و نتیجه‌ آن دردهای مزمن و مستمر در ناحیه مچ پاست. 80 درصد پیچ خوردگی های مچ پا به دلیل انحراف آن به سمت بیرون است.

پایگاه اینترنتی wiki How در این باره نوشته است: به محض این که به این آسیب دیدگی‌ دچار شدید باید از روش نگه داری ، استراحت، یخ گذاشتن، فشرده کردن و بالا بردن پا استفاده کنید. این روش باعث می‌شود از پیشرفت آسیب دیدگی‌ جلوگیری شود.

* آسیب دیدگی‌ ناحیه مچ پا سه درجه دارد:

درجه اول: کشیدگی یا پارگی خفیف رباط پا. در این نوع آسیب دیدگی‌ عملکرد به میزان بسیار کمی کاهش می یابد. مفصل کار می‌کند و می‌تواند وزن بدن را تحمل کند (اما درد دارد)، درد کمی در این ناحیه احساس می شود، مچ کمی ورم می‌کند و مفصل کمی سفت می‌شود.

درجه دوم: پارگی وخیم‌تر رباط پا . به نسبتا مفصل نیز نامتعادل می‌شود. دردی متوسط تا شدید احساس می‌شود. تحمل وزن بسیار دردناک است. در این حالت ورم و سفتی در مفصل مچ ایجاد می‌شود.

درجه سوم: در این مرحله رباط پا کاملا پاره می‌شود، حرکات بدن محدود شده و مفصل کاملا تعادل و ثبات خود را از دست می‌دهد، عملکرد از بین می‌رود. از ابتدا زیاد است و پا بسیار ورم می‌کند. برای نگه داری از پا از آتل یا باند استفاده کنید. استراحت کنید و از هر گونه حرکتی که باعث درد می‌شود خودداری کنید. برای راه رفتن از چوپ زیر بغل استفاده کنید. به مدت 15 تا 20 دقیقه‌ بسته‌ای یخ روی پا قرار دهید و این کار را سه تا پنج بار در سه روز اول انجام دهید. در توصیه‌های ورزشی گفته شده است که در 48 ساعت اول بر روی پا یخ بگذارید. تا زمانی که ورم کمتر شود باید باند پا را فشرده کنیم. اگر پا به رنگ آبی در آمد یا سرد و بی‌حس شد آن را رها کنید، پا نباید زیاد سفت و یا زیاد شل بسته شود.

* پا را بالاتر از ناحیه قلب خود ببرید

اگر احساس کردید که می‌توانید پا را حرکت دهید، با مچ دایره بزنید یا حروف الفبا را با انگشتان پای خود بنویسید، بدین شکل توانایی حرکت را بالا می‌برید. این کار را می‌توانید از روز دوم شروع کنید. معمولا بعد از آسیب دیدگی‌ ناحیه مچ پا ، ماهیچه‌های ساق پا سفت می‌شوند. باید این ماهیچه‌ها را بکشید تا توانایی حرکت را باز یابید. اگر این کار را نکنید دوباره ممکن است آسیب ببیند. مطمئن شوید که برای انجام این حرکات کششی آمادگی دارید سپس آن را انجام دهید. پس از درمان سعی کنید، مچ پای خود را قوی کنید تا دوباره دچار این نوع پیچ خوردگی نشوید. بر روی تعادل خود کار کنید. برای این کار می‌توانید از تخته های تعادل نیز استفاده کنید. پیچ خوردگی معمولا بر روی تعادل تاثیر می‌گذارد و اگر برای بالا بردن آن تلاش نکنید ، دوباره پیچ خوردگی تکرار می‌شود.

** توصیه‌ها:

- می‌توانید در داروخانه‌ها کیسه‌های یخ پلاستیکی پیدا کنید.

- می‌توانید ازمچ بند به جای باند استفاده کنید.

- استفاده از مچ بند بسیار به شما کمک می‌کند و احساس راحتی خواهید کرد، اما این راحتی باعث نشود که درباره فعالیت عادی خود را از سر بگیرند. این مچ بندها قابل تنظیم هستند و می‌توانند محکم و یا آزاد شوند.

** هشدار:

- قبل از تمرین دادن دوباره مچ پا، سعی کنید به پزشک مراجعه کنید ، زیرا ممکن است نیاز به عمل وجود داشته باشد.

- اگر پیچ خوردگی مچ پا از نوع دوم یا سوم باشد، سریعا به پزشک مراجعه کنید.

- با عکسبرداری از پا می‌توانید مطمئن شوید که شکستگی وجود نداشته باشد. معمولا همراه پیچ خوردگی شکستگی نیز ایجاد می‌شود.