دانستن سیستم های انرژی ، چه کمکی میکند ؟
اگر شما مربی ورزشی هستید و یا به صورت انفرادی فعالیتهای ورزشی را انجام دهید ، با دانستن سیستم های انرژی میتوانید جلسات تمرینی تان را با بخشهای مناسب طراحی کنید ، به شما در بهبود عملکرد ورزشی ، کمک شایانی خواهد کرد .
استاد محمد احمدی مقدم ، اعتقاد دارد که دانستن سیستم های انرژی پایه علم تمرین میباشد ، چرا که با دانستن آن میتوانید بخش های مختلف تمرین را با بار و حجم و همینطور زمانهای ریکاوری مناسب سازماندهی و اجرا کنید .
سیستم های انرژی در ورزش ، شامل چه بخش هایی است ؟
سیستم های انرژی در حین فعالیتهای ورزشی ، به سه بخش ؛ فسفاژن ، لاکتات و هوازی تقسیم میشوند .
سیستم فسفاژن و یا کراتین فسفات ( atp-pcr system )
سیستم فسفاژن مبنای فعالیتهای ۵ تا ۱۵ ثانیه ای است . این بدان مبنا است که فعالیتهایی نظیر دویدنهای انفجاری ، پرشها و حرکات سریعی که در این مدت زمان انجام میشود از این سیستم استفاده میکند .
این سیستم جزو دسته بی هوازی است ، یعنی برای تولید ATP نیاز به حضور اکسیژن ندارد .
سیستم لاکتات و یا گلیکولیتیک ( atp-pcr system )
فعالیتهایی که در مدت زمان ۱ الی ۲ دقیقه ( با توجه به ویژگی های فردی متغیر است ) و با حداکثر توان انجام میشود از این سیستم برای تامین سوخت ساز بدن استفاده میکند .
این سیستم نیز ، همانند سیستم فسفاژن جزو دسته بی هوازی است و برای تولید ATP نیاز به حضور اکسیژن ندارد .
سیستم هوازی و یا اکسیداتیو ( oxidative system )
فعالیتهای بلند مدتی که با شدت پایین انجام میشود از سیستم هوازی برای تامین سوخت و ساز استفاده میکند .
فعالیتهای بلند مدت و کم شدت مانند ؛ نرم دوی از این سیستم بهره می گیرند .
بر خلاف دو سیستم فسفاژن و لاکتات ، این سیستم برای تولید ATP نیاز به اکسیژن دارد .